12 marca odbyły się testy robotyczne atomowego wariantu systemu ADE.

ADE (Autonomous DEcision Making in Very Long Traverses) to projekt robotyczny finansowany przez Komisję Europejską (H2020), realizowany w ramach programu SRC (Strategic Research Cluster) w zakresie technologii robotów kosmicznych. Celem projektu jest opracowanie i przetestowanie mobilnego systemu robotycznego, zdolnego do oportunistycznego pozyskiwania danych naukowych i realizacji autonomicznych przejazdów długodystansowych (1 km w czasie krótszym niż 6 godzin). Chociaż głównym przedmiotem projektu jest stworzenie łazika do eksploracji planetarnej, obejmuje on również dodatkowe zastosowanie na rynku robotyki naziemnej, to jest stworzenie autonomicznego systemu robotycznego, który będzie mógł być wykorzystywany przy likwidacji elektrowni jądrowych.

Platformą robotyczną użytą w testach był Foxizirc – robot opracowany w całości przez GMV, w którym zainstalowano dodatkowy procesor wykorzystujący aplikację projektu ADE znaną jako ADAM. ADAM to moduł zwiększający autonomię łazika, pozwalający na automatyczne tworzenie map 3D badanego obszaru (Digital Elevation Map – DEM), bez konieczności posiadania wcześniej sporządzonej mapy. Algorytm mapowania jest odporny na zmiany w obrębie danego obszaru, ponieważ mapa jest aktualizowana w czasie rzeczywistym, co umożliwia łazikowi omijanie nowych przeszkód pojawiających się na danym obszarze. System automatycznie wykrywa „gorące punkty” wzmożonego promieniowania, analizuje cały badany obszar oraz generuje mapę końcową, pokazującą poziom promieniowania w każdym punkcie. Oprócz promieniowania analizuje również ewentualne wycieki z gleby, do czego wykorzystywane są konwolucyjne sieci neuronowe, nauczone wykrywania wycieków wody i innych substancji na eksplorowanym obszarze na podstawie obrazów.

Testy obserwował zdalnie zespół recenzentów projektu z grupy PERASPERA (H2020), składający się z przedstawicieli różnych europejskich agencji kosmicznych (ESA i UK Space Agency) oraz członkowie Komisji Europejskiej, a także, osobiście, przedstawiciel CDTI (Centrum Rozwoju Technologii Przemysłowych).

Testy przeprowadzono w hali maszynowej w budynku GMV przy ulicy Grisolía w Tres Cantos (prowincja Madryt). Pomieszczenie to, w którym znajdują się przeszkody takie jak rury dużych rozmiarów, balustrady, szafy elektryczne oraz maszyny i urządzenia przemysłowe, stanowiło scenografię bardzo zbliżoną do elektrowni jądrowych, dla których system został zaprojektowany. Zagwarantowano w ten sposób realistyczne warunki testów.

W sumie przeprowadzono dziewięć testów pokazujących różne funkcje łazika: opracowanie mapy zakładu; planowanie różnego rodzaju operacji; automatyczne przeplanowanie zadań w sytuacji, gdy łazik nie ma dostępu do któregoś z punktów pomiarowych; wykonanie planu opracowanego wcześniej w centrum sterowania; testy zdalnego sterowania i telemetrii; pobieranie wygenerowanych danych (obrazy, wyniki pomiarów promieniowania itp.).

Wszystkie testy zostały przeprowadzone pomyślnie, z wyjątkiem jednego z testów przeplanowania zadania, który nie został jeszcze zakończony i zostanie wkrótce zrealizowany w laboratorium robotycznym GMV.