Podczas pandemii sektor przemysłowy był jednym najbardziej dotkniętych ograniczeniami w zakresie mobilności i wsparcia w miejscu pracy oraz jedną z branż najbardziej cierpiących na brak niektórych komponentów. Niemniej jednak w tym scenariuszu robotyka, a ściślej robotyka współpracująca, odegrała fundamentalną rolę nie tylko w doskonaleniu i optymalizacji procesów produkcyjnych, ale także w zwiększeniu bezpieczeństwa pracowników ze względu na wysokie ryzyko zarażeń w zamkniętych pomieszczeniach. Co więcej, roboty współpracujące znacznie przyczyniły się do demokratyzacji wykorzystania tej technologii w MŚP, gdyż ich zakup i koszt uruchomienia są niższe niż w przypadku konwencjonalnych robotów przemysłowych, a ponadto zapewniają wszechstronność i elastyczność w wykonywaniu wielu zadań w całym łańcuchu produkcyjnym.

Powyższe cechy mają ogromne znaczenie przy uzasadnianiu zakupu tego typu sprzętu. &nbspNależy do nich dodać dużą umiejętność integracji z systemami Sztucznej Inteligencji, pozwalającymi dostosowywać ruchy robota do dynamicznych sytuacji, jakie mogą wystąpić w codziennych procesach produkcyjnych. Z drugiej zaś strony połączenie elementów i czujników z innymi elementami, maszynami lub systemami informatycznymi, znane jako IoT, umożliwia analizę bieżącej sytuacji maszyny np. pod kątem jej zastosowania w cyfrowych bliźniakach, a także wykrywanie sygnałów alarmowych, przesyłanie alertów i aktywowanie odpowiednich procesów naprawczych.

W tym kontekście pojawiła się koncepcja sztucznej inteligencji przemysłowej (IAI), którą można zdefiniować jako zastosowanie sztucznej inteligencji w operacjach, procesach i systemach fizycznych danego sektora, tak aby można było monitorować, optymalizować lub kontrolować zachowanie wspomnianych operacji, procesów i systemów w celu poprawy ich wydajności i działania, zapewniając im większą autonomię.

Mobilność autonomiczna

Te postępy technologiczne napędzają konkurencyjność, a także przyczyniają się do zaostrzenia kryteriów zrównoważonego rozwoju środowiskowego i społecznego. To właśnie tu narodziła się koncepcja, której Komisja Europejska nadała nazwę Przemysłu 5.0 - nowego, bardziej zrównoważonego i skoncentrowanego na ludziach modelu, bazującego na bardziej cyfrowym i konkurencyjnym przemyśle, wspieranym przez rozwój inteligentniejszej i wydajniejszej infrastruktury.

Na skutek innowacji technologicznej w tej dziedzinie pojawiły się różnego rodzaju roboty i pojazdy o zaawansowanej zdolności ruchowej, niewymagające bezpośredniej kontroli kierowcy lub użytkownika.

Autonomiczne roboty mobilne (AGV) stosowane są w magazynach i firmach do transportu i zbierania materiałów za pomocą algorytmów sztucznej inteligencji opartych na obrazach, które umożliwiają im bardziej efektywne zrozumienie, mapowanie i nawigację w tychże środowiskach.

Ponadto robotyka spowodowała ewolucję modeli biznesowych, od bardziej tradycyjnych modeli sprzedaży sprzętu, aż po rozwiązania technologiczne, takie jak RaaS (Robot as a Service). Istnieją dwa sposoby na wdrożenie tego modelu. Po pierwsze, tak zwane „roboty w chmurze” (cloud robots), łączące się z Internetem i oferujące zasoby w zakresie magazynowania, obliczeń lub przetwarzania danych w chmurze, których wykorzystanie jest odpłatne. Po drugie, usługi z zakresu robotyki, które klient może wynająć na określony czas, w tym wsparcie techniczne i monitoring w czasie rzeczywistym.

W firmie GMV posiadamy bardzo duże doświadczenie w opracowywaniu innowacyjnych rozwiązań technologicznych i projektów opartych na integracji sensorycznej i zaawansowanej automatyzacji, pracując w trzech obszarach działalności w robotyce: współpracującej, przemysłowej i autonomicznej.

 

Autor: Ángel C. Lázaro Ríos