Zarządy transportu publicznego odgrywają kluczową rolę w organizacji transportu intermodalnego, którego celem jest połączenie różnych rodzajów transportu oraz umożliwienie pasażerom płynnej podróży. Transport intermodalny jest niezbędny w dzisiejszym – będącym w ciągłym ruchu – świecie, w którym ludzie muszą szybko i sprawnie przemieszczać się z jednego miejsca do drugiego. Organizując go, władze skupiają się głównie na następujących elementach:

1. Koordynacja między różnymi środkami transportu, takimi jak autobusy, pociągi i tramwaje, obejmuje opracowanie zsynchronizowanych rozkładów jazdy, które skracają czas oczekiwania i poprawiają ogólne wrażenia pasażerów dotyczące podróży. Ważne jest również zapewnienie wzajemnych połączeń oraz integracji tras i usług z innymi środkami transportu, tak aby pasażerowie mogli łatwo się między nimi przesiadać.
2. Wykorzystanie technologii – zarządy transportu publicznego wykorzystują technologię do efektywnej organizacji transportu intermodalnego, poprzez stosowanie wyświetlaczy pokładowych i przystankowych oraz wdrażanie aplikacji mobilnych, które dostarczają w czasie rzeczywistym informacje o przyjazdach pojazdów (szacowany czas przyjazdu) i ewentualnych zdarzeniach mogących mieć wpływ na świadczenie usług. Informacje te są niezbędne, aby umożliwić pasażerom skuteczne planowanie podróży oraz skrócić ich czas oczekiwania. Innym bardzo ważnym punktem jest integracja opłat między różnymi środkami transportu – struktury i formaty płatności różnią się w zależności od środka transportu (metody uiszczania opłat), co może powodować trudności przy przesiadaniu się pasażerów z jednego środka transportu do drugiego. Niezbędna jest integracja struktur i formatów taryfowych w ramach jednej, ujednoliconej platformy do pobierania opłat.
3. Integracja z zewnętrznymi dostawcami usług transportowych – władze ściśle współpracują z innymi dostawcami usług transportowych, takimi jak korporacje taksówkarskie, platformy mobilnościowe (np. usługi systemu roweru miejskiego) czy wypożyczalnie samochodów, a czasem nawet bezpośrednio regulują ich działalność, między innymi w celu zapewnienia pasażerom alternatywnych form transportu. Integracja ta pomaga pasażerom w podróżowaniu do miejsc, gdzie transport publiczny jest słabiej rozwinięty, np. w przypadku połączeń „pierwszej i ostatniej mili” (początek lub koniec indywidualnej podróży odbywanej głównie transportem publicznym).
4. Rozwój infrastruktury – organy władzy mają również do odegrania kluczową rolę w rozwoju infrastruktury transportowej wspierającej transport intermodalny. Wiąże się to z budową węzłów przesiadkowych, dworców autobusowych i parkingów, aby umożliwić pasażerom łatwe przesiadanie się do innego środka transportu. Duże znaczenie ma również rozwój infrastruktury rowerowej i pieszej, która umożliwia pasażerom płynne przechodzenie z jednego środka transportu do drugiego.
5. Współpraca z zainteresowanymi stronami – efektywny transport intermodalny wymaga współpracy między zarządem transportu publicznego a zainteresowanymi stronami, np. urbanistami, publicznymi i prywatnymi operatorami transportu oraz władzami lokalnymi. Współpracując ze sobą, zainteresowane strony mogą tworzyć zintegrowane plany transportowe odpowiadające na potrzeby pasażerów, a także uwzględniające zrównoważone praktyki transportowe.

Podsumowując: transport intermodalny jest niezbędny w architekturze nowoczesnego transportu, a zarządy transportu publicznego odgrywają kluczową rolę w jego organizacji i koordynacji.

Autor(ka): David Alberto Espinosa García