Sektor logistyki i transportu był punktem centralnym Sesji Śniadaniowej pt. „Innowacyjność oraz cyfryzacja sektora logistyki i transportu w obliczu nowego wyzwania energetycznego”, zorganizowanej przez Platformę enerTIC. W wydarzeniu tym wzięła udział Magda Andrés Barrios, dyrektorka ds. rozwoju biznesu w sektorze przemysłowym w GMV, wraz z przedstawicielami m.in. Hiszpańskiego Stowarzyszenia Transportu (AET), Hiszpańskiego Centrum Logistycznego (CEL) oraz firm wchodzących w skład Grupy SESE, LW Cretschmar Española, Scania, Seur Now i Verallia.

Zgodnie z danymi organizacji handlowej ICEX España Exportación e Inversiones obecnie sektor logistyki i transportu odpowiada za około 10% PKB Hiszpanii, z rocznym obrotem przekraczającym 100 mld euro, udziałem blisko 200 000 firm i niemal milionem miejsc pracy. Jest to zatem branża odgrywająca niezwykle istotną rolę w hiszpańskiej gospodarce. Niemniej jednak sektor ten zachowuje wciąż bardzo tradycyjny charakter. Ponadto, jak wyjaśniono podczas kolokwium, stoi przed szeregiem wyzwań strukturalnych, którym musi poświęcić szczególną uwagę, jeśli chce położyć podwaliny pod swój przyszły rozwój.

Najpierw musi stawić czoła pewnym wyzwaniom związanym z kwestią energetyki. Jedno z nich stanowi fakt, iż branża ta jest ściśle powiązana ze zmiennością kosztów energii, dlatego w dużym stopniu wpływają na nią dające się zauważyć w ostatnim czasie gwałtowne wzrosty i spadki cen benzyny, oleju napędowego oraz prądu. Do tego dochodzą inne problemy, takie jak kwestia elektryfikacji flot pojazdów przedsiębiorstw działających w tym sektorze. Chociaż w przypadku transportu ostatniej mili jest to wykonalne, to na długich dystansach sprawy znacznie się komplikują. Z jednej strony stopień autonomii pojazdów elektrycznych wciąż nie pozwala im na pokonywanie długich dystansów bez konieczności ich doładowania; z drugiej zaś hiszpańskie drogi nie dysponują rozbudowaną siecią punktów ładowania. Mimo to firmy z sektora wykazują pełne zaangażowanie w poprawę efektywności energetycznej i zmniejszenie śladu węglowego.

Drugim kluczowym wyzwaniem jest przyspieszenie transformacji cyfrowej organizacji w celu utrzymania konkurencyjności i rentowności w sektorze o tak zmiennych kosztach. W tym względzie – jak omówiono podczas kolokwium – logistyka i transport znajdują się obecnie w ogonie sektorów przemysłowych, jeśli chodzi o cyfryzację. Z tego powodu niezbędne jest podjęcie działań w tym właśnie kierunku, aby dostosować się do pojawiających się innowacji technologicznych, zwłaszcza z uwagi na prędkość, z jaką ewoluują nowe technologie.

Jednym z problemów jest też brak wykwalifikowanego i odpowiednio przeszkolonego personelu, który byłby w stanie pokierować tymi procesami. Stanowi to de facto kolejne z wyzwań, w obliczu których stoi obecnie wspomniany sektor, a mianowicie: brak talentów. Trudno jest bowiem znaleźć młodych fachowców, którzy zechcieliby pracować w obszarze logistyki i transportu, co zagraża wymianie pokoleniowej w tej branży. Ponadto zmieniły się priorytety pracowników i – poza kwestiami czysto finansowymi – przywiązują oni teraz wagę również do innej grupy świadczeń.

Rozwiązania

Z uwagi na wszystkie wyżej wymienione czynniki uczestnicy kolokwium jednoznacznie opowiedzieli się za potrzebą zmiany modelu w branży. W obliczu wszystkich tych wyzwań nie można odwracać wzroku, gdyż zagrożona jest przyszłość sektora, który po stokroć dowiódł swojego znaczenia. De facto, w czasie pandemii to właśnie dzięki niemu zachowano ciągłość zapasów w sklepach i supermarketach.

Niemniej jednak ta zmiana modelu musi opierać się na technologii; innymi słowy, to właśnie technologia ma stanowić instrument, który umożliwi przeprowadzenie tej zmiany. Na szczęście pierwsze kroki w tym kierunku zostały już podjęte. Trwają na przykład prace z użyciem aplikacji ułatwiających planowanie ładunków i optymalizację tras logistycznych. Dzięki technologiom takim jak chmura (cloud), big data, sztuczna inteligencja i wirtualna rzeczywistość rozwiązania te pomagają obniżyć koszty eksploatacji floty, usprawnić obsługę klienta oraz podnieść efektywność dostaw, zwiększając poziom oszczędności energii w obiektach i pojazdach. Ponadto w sektorze pojawiają się firmy będące „cyfrowymi tubylcami”, które zaczynają działać w inny sposób, przechodząc od tradycyjnych modeli zarządzania do bardziej innowacyjnych.

Współpraca

W ramach uzupełnienia powyższych inicjatyw konieczne jest również promowanie współpracy i zbiorowej inteligencji jako sposobu na czynienie postępów w kierunku implementacji tego nowego modelu biznesowego. Dlatego organizacje działające w sektorze muszą wykazywać zdolność adaptacji i gotowość do dzielenia się informacjami. Oczywiście wiąże się to także z wdrażaniem standardów, które pozwolą na interoperacyjność danych zarówno w wypadku pracy z różnymi firmami z branży, jak i z organami administracji oraz klientami, co umożliwi tym samym podejmowanie efektywniejszych decyzji.

Dlatego konieczne jest wdrożenie innego sposobu pracy, wprowadzanie innowacji i ciągłe dostosowywanie się do nowych trendów w tym sektorze o zbyt tradycyjnym charakterze. Fundusze Next Generation UE mogą okazać się bardzo pomocne przy wdrażaniu w życie projektów, które umożliwią zmianę sposobu pracy poprzez wprowadzanie innowacji technologicznych oraz podnoszenie efektywności energetycznej.