Sukces serii testów robotów kosmicznych w Maroku

Od połowy września do 15 grudnia firma GMV uczestniczyła w końcowych testach terenowych projektów robotyki kosmicznej realizowanych przez Klaster Badań Strategicznych (Strategic Research Cluster, SRC), finansowanych przez Komisję Europejską w ramach programu H2020.

Głównym celem SRC na okres budżetowy 2020–2030 w obszarze robotyki kosmicznej jest stworzenie kluczowych narzędzi niezbędnych do konsolidacji technologicznej systemów robotycznych dla misji orbitalnej infrastruktury usługowej oraz eksploracji planet. Projekt PERASPERA, finansowany w ramach programu ramowego Horyzont 2020 (H2020), jest koordynowany przez Europejską Agencję Kosmiczną (ESA). Partnerami uczestniczącymi w projekcie są: Włoska Agencja Kosmiczna (Agenzia Spaziale Italiana – ASI), hiszpańskie Centrum Rozwoju Technologii Przemysłowych (Centro para el Desarrollo Tecnológico Industrial – CDTI), Francuskie Narodowe Centrum Badań Kosmicznych (Centre National d’Etudes Spatiales – CNES), Niemieckie Centrum Lotniczo-Kosmiczne (Deutsches Zentrum für Luft- und Raumfahrt – DLR) i Brytyjska Agencja Kosmiczna (UKSA).

GMV kieruje trzema następującymi blokami technologicznymi: ESROCOS (European Space Robotics Control and Operating System – OG1), którego celem jest opracowanie operacyjnego oprogramowania kontrolującego system robotyczny we wszystkich fazach misji; ERGO (European Robotics Goal-Oriented Autonomous Controller – OG2), zajmujący się opracowaniem autonomicznego systemu planowania i programowania działań systemów robotycznych; oraz FACILITATORS (Facilities for Testing Orbital and Surface Robotics Building Blocks – OG6), który ma za zadanie przygotowanie obiektów do realizacji testów walidacyjnych systemów robotycznych przeznaczonych do funkcjonowania na orbicie i w misjach eksploracji planet.

Zwieńczone sukcesem testy walidacyjne oprogramowania ERGO przeprowadzono w Ibn Batuta na Saharze. GMV udało się tam przetestować długą autonomiczną trasę łazika planetarnego.

ERGO to oprogramowanie umożliwiające kierowanie łazikiem SherpaTT (opracowanym przez DFKI) podczas długodystansowej autonomicznej misji i wykonanie wyznaczonych mu celów w terenie symulującym warunki panujące na Marsie. Łazik SherpaTT przebył 1,4 km w ciągu ośmiu godzin, zmieniając swą trasę w wyniku reakcji na niespodziewane i nieprzewidziane sytuacje. Wyznaczonym celem było pobranie próbki gruntu w odległym punkcie po przebyciu 1,4 km po pustynnej równinie, niepozbawionej jednak stromych zboczy i poprzecinanej głębokimi wąwozami. Aby wykonać swoją misję, SherpaTT zaplanował swą trasę i odpowiednio reagował na nieprzewidziane sytuacje oraz przystosowywał się do zmieniających się warunków terenowych i pokonywał napotkane przeszkody.

Łazik był wyposażony w kamerę i w system rozpoznawania obrazów zdolny do określenia przed przystąpieniem do analizy, czy napotykane przez niego skały lub otaczający je grunt są interesujące i wcześniej nieznane. SherpaTT postępował w sposób autonomiczny zmieniając wcześniej założony plan określony przez operatorów i przystosowywał się do pobieranych przez siebie informacji. W ramach nowego planu działania wykonał zdjęcia nieznanych elementów, takich jak skały, grunt itp., które uznał za potencjalnie interesujące. Przeprowadzone testy stanowią ewidentny dowód na zdolność systemu ERGO do autonomicznego podejmowania decyzji.

Zastosowana w ERGO technologia umożliwi zaspokojenie potrzeb przyszłych pojazdów eksploracyjnych i statków kosmicznych zarówno na orbicie, jak i na powierzchni badanych planet. W ramach prac nad ERGO firmie GMV (Hiszpania i Wielka Brytania), przy współpracy kilku innych europejskich partnerów (Airbus DS Ltd, DFKI, Ellidiss Technologies, King's College London, SciSys, Uniwersytet Grenoble Alps i Uniwersytet w Bazylei), udało się opracować, rozwinąć i zwalidować autonomiczny system zdolny do wykonywania różnych zadań, mający zastosowanie zarówno w robotach w kosmicznych, jak i robotach pracujących w trudnych warunkach na Ziemi, np. w zakładach petrochemicznych czy elektrowniach atomowych.

Projekt jest finansowany w ramach unijnego programu ramowego w zakresie badań naukowych i innowacji Horyzont 2020 (umowa finansowania nr 730086).